วัณโรคยังอยู่! โรคติดต่อทางการหายใจที่ลุกลามไปส่วนอื่นของร่างกาย

อันตรายที่เกิดจากวัณโรค

วัณโรคเป็นโรคที่ทำให้เกิดอันตรายต่ออวัยวะต่าง ๆ มากมาย โดยส่วนใหญ่แล้วอันตรายที่มักพบได้ เช่น

• วัณโรคปอด (Pulmonary Tuberculosis)

วัณโรคปอดทำให้ปอดเกิดแผลและเกิดความเสียหายต่อเนื้อเยื่อในปอด ส่งผลให้การทำงานของปอดลดลงและอาจเกิดภาวะระบบทางเดินหายใจล้มเหลวในระยะยาว หากมีการติดเชื้อที่ปอดเมื่อมีการไอหรือจามจะสามารถแพร่เชื้อให้ผู้อื่นติดต่อได้โดยง่าย

• วัณโรคเยื่อหุ้มสมอง (Tuberculous Meningitis)

เป็นวัณโรคชนิดรุนแรงที่เกี่ยวข้องกับเยื่อหุ้มสมองและไขสันหลัง เสี่ยงต่อความทุพพลภาพและมีอัตราการเสียชีวิตสูง อาการในระยะแรกอาจไม่จำเพาะเจาะจง เช่น มีไข้ เบื่ออาหาร น้ำหนักลด จากนั้นอาจจะพบอาการคอแข็ง คลื่นไส้ อาเจียน ในระยะท้ายของโรคผู้ป่วยอาจมีอาการซึมลง ชักเกร็ง หากไม่ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที 

• วัณโรคต่อมน้ำเหลือง (Tuberculous Lymphadenitis)

มักคลำได้ต่อมน้ำเหลืองบวมโตตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย โดยเฉพาะที่ลำคอ ต่อมน้ำเหลืองมักโตช้า ๆ ไม่เจ็บในระยะแรก มักไม่มีการแพร่กระจาย เชื้อวัณโรคสามารถทำให้ประสิทธิภาพของระบบภูมิคุ้มกันในการต่อสู้กับการติดเชื้ออื่นลดลง จึงพบโรคนี้ได้บ่อยในผู้ป่วยภูมิคุ้มกันต่ำ เช่น ผู้ติดเชื้อ HIV มีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดวัณโรคที่ลุกลามและรุนแรงขึ้น

• วัณโรคแพร่กระจาย (Disseminated Tuberculosis)

เป็นวัณโรคที่แพร่กระจายจากปอดโดยผ่านทางกระแสเลือดไปที่ส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย อาการไม่จำเพาะเจาะจง เช่น ไข้ ไอ เบื่ออาหาร น้ำหนักลด จึงวินิจฉัยได้ยาก พบบ่อยในผู้ป่วยภูมิคุ้มกันต่ำ เช่น ผู้ติดเชื้อ HIV มีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดวัณโรคที่ลุกลามและรุนแรงขึ้นเช่นกัน

• วัณโรคตา (Oculosis Tuberculosis)

พบได้น้อยมาก โดยเชื้อ Mycobacterium Tuberculosis สามารถแพร่กระจายไปยังดวงตาผ่านกระแสเลือดหรือระบบน้ำเหลืองได้ทำให้เกิด Ocular Tuberculosis หรือการติดเชื้อวัณโรคภายในลูกตา อาการที่พบได้คือ เกิดตุ่มหรือแผลที่เยื่อบุตา ตาแดงและระคายเคืองกระจกตา น้ำตาไหลหรือมีหนอง อาจเกิดการอักเสบหรือเป็นแผลที่กระจกตา และอาจทำให้การมองเห็นลดลง